Het is lang stil geweest van onze kant. We waren wel bezig met iets want we willen zo graag iets voor jullie organiseren. Maar we komen steeds in de knoei met de coronaregels. We wilde bijvoorbeeld een mini truck treffen op poten zetten, om met een klein aantal trucks bij elkaar te komen. Om hier een vergunning voor aan te vragen krijg je eerst een aantal vellen papier toegestuurd, hoe je dit coronaproof denkt te gaan doen. Als dat wordt goedgekeurd kan je pas een vergunning aanvragen. Ik wil hiermee maar aangeven hoe moeilijk het is om iets legaal te organiseren. We moeten ons vermanen om de tijd af te wachten dat het allemaal weer mogelijk is en er dan tegenaan gaan. Gezondheid is toch wel erg belangrijk en niet te koop. En iets achter het huis te doen en later te horen krijgen dat er meer mensen besmet zijn geraakt, wil je ook niet op je geweten hebben.
Corona is een virus dat iedereen raakt. Ik vind het jammer dat er nog altijd mensen zijn die denken dat het niet bestaat. In mijn familie is ook iemand door corona overleden en dat zet je toch wel aan het denken. Maar er sterven ook heel veel mensen aan andere ziekten. Zo hebben we dit jaar afscheid moeten nemen van Cees ter Maten en Truus van Ginkel, de vrouw van Leen. Op dit moment vecht Theo van Hulzen om het zo lang mogelijk uit te houden tegen de o zo gevreesde ziekte die kanker heet. Voor degene die niet weten wie Theo is. Theo zit als reserve in het bestuur. Daarnaast is hij voorzitter van de B.C.N. De B.C.N. organiseert Behendigheidswedstrijden in Nederland. Hij is ook lid van de U.I.C.R. Deze organisatie organiseert Behendigheidswedstrijden in een deel van de wereld. Dit jaar zouden we met een ploeg, waaronder ook een aantal leden van de VTV, naar de Wereldkampioenschappen in Kroatië gaan.
Theo is een strijder. We wensen hem heel veel sterkte toe, maar het zal een zware strijd worden. Wil je Theo een kaartje sturen om hem te steunen, dan is dit zijn adres:
Theo van Hulzen
Zwaardenburg 68
3437 RR Nieuwegein
Eind augustus is Wim Bouman met pensioen gegaan. Wim is al vele jaren de penningmeester van de VTV. Hij is bijna vanaf het begin lid van de vereniging. Enkele jaren terug (ik geloof 6 of 7 jaar) heeft hij zijn grote liefde gevonden, in Italië. Hij is sindsdien heel gelukkig met zijn Zinsia. Hij heeft jaren op en neer gereisd maar nu is hij de meeste tijd bij haar en komt hij af en toe naar Veenendaal. Hij heeft de functie van penningmeester opgezegd omdat hij zich daarvoor niet meer voor de volle 100% kan inzetten. Het was de bedoeling dat tijdens de ledenvergadering zijn officiële afscheid zou zijn. Wim stopt wel en Willem Diepenveen neemt het van hem over. Dat hebben we al tijdens een bestuursvergadering besloten.
Hoe en wanneer er een ledenvergadering komt weten we nog niet. Maar we gaan niet stil zitten. We gaan voorzichtig kijken wat en wanneer volgende jaar iets mogelijk is. De kinderen worden niet vergeten. De bezorg zwarte piet van de VTV gaat bij hen langs zodat er toch aan hen gedacht wordt.
Door de ziekte van Theo en het vertrek van Wim zitten we wel met enkele lege plekken in het bestuur. Niets ten nadele van de oudere bestuursleden, is dit een mooie gelegenheid om jongeren een kans te geven om deze plaatsen op te vullen.
Aankomend jaar is het 40 jaar geleden dat de VTV is opgericht. Ik ben er nog steeds trots op dat we nog steeds bestaan. We hebben ook dieptepunten gekend maar we zijn er steeds weer uitgekomen. En nu met een verjonging van het bestuur heb ik er het volste vertrouwen in dat we nog vele jaren verder kunnen en nu met de tijd meegaan. Heb je interesse en wil je samen met ons de Veenendaalse Truckers Vereniging een voortbestaan toewensen, laat het ons dan weten. Samen staan we sterk. Nieuwe mensen hebben ook nieuwe ideeën.
Dit jaar waren we niet welkom om de Truckruns te organiseren. Dat was voor ons, maar zeker voor de cliënten heel vervelend. Je ziet dan hoe het leeft bij die mensen als je moet vertellen dat er dit jaar geen vrachtwagens mogen komen. Bij Zideris in Rhenen was de vraag zo groot dat we uiteindelijk met 18 trucks ernaartoe zijn geweest. Enkele trucks zijn naar de buitenverblijven (woningen waar ze begeleid wonen zoals in Veenendaal, Rhenen en Wageningen) gegaan. Niemand mocht in de trucks maar om ze alleen al voor de deur te hebben, vonden ze al fantastisch. Bij de andere locaties was dit echt niet mogelijk. Het was voor ons een heel fijn gevoel om toch iets te kunnen doen voor hen die toch al zo eenzaam zijn. We hopen dat het volgend jaar weer mogelijk mag zijn om de truckruns te organiseren.
Wij gaan verder met plannen maken om volgend jaar weer veel voor jullie te kunnen betekenen.
Tot slot: blijf gezond en doe voorzichtig zodat we elkaar volgend jaar weer hopen te ontmoeten. Voor nu wens ik iedereen hele fijne feestdagen en hopelijk tot volgend jaar.
Met vriendelijke groet,
Namens het bestuur van de VTV
Jan Vlastuin
Reactie plaatsen
Reacties